Een exacte voorspelling? (deel II)

Volgens een recent artikel van bijbelwetenschapper Rodger Young (Journal Evangelical Theological Society, 65.3, september 2022) eindigen de 70 jaarweken uit de profetie van Daniël 9:24-27 precies op de dag dat de Heer Jezus opstond uit het graf. Volgens zijn berekening verstreken er exact 490 jaar tussen 1 Nisan 458 vC en 16 Nisan 33 AD.   De eerste datum is de dag waarop volgens Young de terugkeer van de ballingen onder leiding van Ezra begon. De tweede datum is de dag van de opstanding, althans wanneer je uitgaat van het jaar 33 als het jaar van de kruisiging. Op het eerste gezicht is dit een bijzonder spectaculaire uitkomst. Dat er op de dag af een verschil van precies 490 jaar (70x7) blijkt te bestaan tussen de twee genoemde data. Je moet dan wel uitgaan van de Gregoriaanse kalender, die pas in 1582 werd ingesteld... Maar toch, een exacte vervulling van de profetie en dus een duidelijk bewijs van de inspiratie van de Bijbel. Zou je zeggen. Maar hoe mooi het ook lijkt, het klopt niet. In ons vorige blog hebben we al laten zien dat Young een aantal chronologische feiten veronderstelt die niet correct zijn. In dit blog gaan we in op de theologische onmogelijkheden van Youngs redenering.

De 70^e jaarweek is nog toekomst

Zoals we in ons vorige blog hebben uiteengezet, begon Ezra’s tocht niet in 458 vC maar in 457 vC. De 69^e jaarweek eindigde in het jaar 27 AD, op de laatste dag van het joodse jaar 26/27 dat tevens een sabbatjaar was. Jezus’ bediening begon in het daaropvolgende joodse jaar 27/28. De kruisiging vond plaats in het jaar 31 AD (eventueel 30 AD, dit is niet helemaal zeker). Dit klopt met Daniel 9:26 waarin wordt gezegd dat een Messias zal worden vermoord na de 69^e week terwijl “er niets tegen Hem is” (HSV). Met andere woorden, de profetie van de 70 jaarweken voorspelde het jaar van de komst van Messias Jezus.

Daniël 9:26 gaat dan verder en voegt toe dat door een volk (“van een toekomstig vorst”) verderf zal worden gebracht over de stad en de tempel. Dit is vervuld in het jaar 70 AD. Vervolgens wordt in vers 27 gezegd dat de genoemde toekomstige vorst een bondgenootschap zal sluiten met velen (dat wil zeggen veel landen waaronder Israël) dat één week oftewel zeven jaar zal duren. Hiermee wordt de 70^e week bedoeld. Van zo’n bondgenootschap was echter geen sprake toen Titus, de zoon van de Romeinse keizer Vespasianus,  de stad Jeruzalem verwoestte in 70 AD. Titus kan dus niet de genoemde toekomstige vorst zijn geweest. Met andere woorden, de 70^e jaarweek was ook in 70 AD nog steeds niet begonnen! Er blijkt een onbepaalde tijd te zitten tussen de 69^e jaarweek, die eindigde in het najaar van 27 AD, en de 70^e jaarweek.

Young stelt echter dat de 70^e jaarweek eindigde op de dag van de opstanding, de 16^e Nisan van het jaar 33. Het is duidelijk dat dit op geen enkele manier in lijn is te brengen met Daniël 9:27.  

In Mattheüs 24 geeft de Heer zelf een stuk onderwijs over die laatste jaarweek. In vers 15 zegt Hij: “Wanneer jullie dus de verwoestende gruwel waarover gesproken is door de profeet Daniël zien staan op de heilige plaats (lezer, begrijp dit goed), dan … .“ Daarna maakt Hij duidelijk dat dit moment het begin zal zijn van de grote verdrukking, de zwaarste vervolging van gelovigen in de geschiedenis. Welk vers uit Daniël bedoelde de Heer? Daniël 9:27! Want daarin is sprake van de “verwoestende gruwel”. Dit slaat op een afgodsbeeld dat in de tempel wordt geplaatst tegelijkertijd met het moment waarop de Antichrist zelf in de tempel plaatsneemt (2 Thessalonicenzen 2:4). Dit gebeurt halverwege die laatste jaarweek. Dit betekent dat er tegen die tijd opnieuw een tempel in Jeruzalem zal staan. Na 70 AD heeft men wel geprobeerd om de tempel te herbouwen, maar die pogingen liepen op niets uit. Tot op heden is dit vers nog niet vervuld! De 70^e jaarweek is dus nog steeds toekomst. Zodra er een vredesregeling in het Midden Oosten wordt gesloten en men aan de bouw van de derde tempel begint, moeten we bijzonder alert zijn. Want dat zal het begin zijn van de 70^e jaarweek.

De duur van de tweede helft van de laatste jaarweek

Een ander probleem waar Young met zijn uitleg tegenaan loopt is de duur van de tweede helft van de 70^e jaarweek. In Daniël 9:27 eindigt de offerdienst halverwege, dus na 3½  jaar. Daarna vinden de grote verdrukking, de opname van de gemeente en de aansluitende oordelen plaats die in Openbaring worden beschreven. Aan het einde van de 70^e jaarweek wordt de Antichrist met zijn  legers verslagen door Jezus Christus zelf en breekt het Messiaanse vrederijk aan (Openbaring 19:11-21). Young meent dat de beëindiging van de offerdienst waar de profeet over spreekt samenvalt met de kruisiging, dus op 14 Nisan 33. Dat zou betekenen dat de tweede helft van zijn 70^e jaarweek maar 3 dagen duurt, namelijk van 14 Nisan tot en met 16 Nisan. De eerste “helft” zou dan bijna 7 jaar beslaan [1]. Het is duidelijk dat dit geen goede interpretatie kan zijn.

Conclusie

De interpretatie van de 70 jaarweken zoals Young die voorstelt is uitlegkundig niet houdbaar. In feite is het een variant van het preterisme, dat stelt dat de vervulling van de profetieën van Openbaring al lang verleden tijd is. Het gevaar van deze opvatting is dat men de opkomst van de Antichrist niet zal onderkennen en men wellicht ten prooi zal vallen aan zijn misleidende propaganda.    

Noten

[1] Young vertaalt daarom “op de helft van de week” met “in de helft van de week”, dat wil zeggen in de tweede 3½ jaar van de jaarweek. De doop van Jezus door Johannes viel dan samen met het midden van de jaarweek. Het ophouden van (de noodzaak van) dierlijke offers valt volgens Young samen met de kruisiging tegen het einde van de jaarweek. Dit is in tegenspraak met Daniël 7:25, 12;7, 12:11.  Het woord ‘heiligdom” is volgens Young niet de tempel, maar Jezus zelf. Maar het woord “stad” is wel Jeruzalem. Als er dus staat in vers 27 “hij zal verderf brengen over stad en heiligdom”, dan trekt hij dit chronologisch uit elkaar. Het verderf van de stad in het jaar 70 en het verderf van het heiligdom in het jaar 33.